Page 9 - Edebiyat Güvercini 1

Merhaba biz iki kız kardeşiz. Benim adım Ece
Merhaba biz iki kız kardeşiz. Benim adım Ece
kardeşimde Ada. Biz aynı gün, aynı saat ve
kardeşimde Ada. Biz aynı gün, aynı saat ve
aynı hastanede doğduk. Yani ikiziz. Birbirimize çokdoğduk. Yani ikiziz. Birbirimize çok
aynı hastanede
benziyoruz. Bizim kızıl saçlarımız ve yeşil gözlerimiz kızıl saçlarımız ve yeşil gözlerimiz
benziyoruz. Bizim
var. Tek farkımız Ada’nın gözlük takması. Adaız Ada’nın gözlük takması. Ada
var. Tek farkım
gözlüğünü çıkardığında
gözlüğünü çıkardığında hiçkimse bizi ayırt edemiyor.hiçkimse bizi ayırt edemiyor.
Biz beraber bir çok macera yaşadık. Bugün sizebir çok macera yaşadık. Bugün size
Biz beraber
maceralarından birisini anlatacağım:
maceralarından birisini anlatacağım:
Hikâye Salıncağı
ADA ve ECE’nin Bayram Macerası
Merhaba, biz iki kız kardeşiz. Ben Ece, kardeşim de Ada.

Aynı gün, aynı saat ve aynı hastanede doğmuşuz. Yani ikiziz. Birbirimize çok benziyoruz. İkimizin
de saçları kızıl ve gözleri yeşil. Tek farkımız Ada’nın gözlük takması. Ada gözlüğünü çıkardığında hiç
kimse bizi ayırt edemiyor. İkiz olduğumuz için beraber pek çok komiklikler yaşadık. Bugün size bir
bayram maceramızı anlatacağım.

Uzun zamandır heyecanla almak isætediğim bir oyuncak vardı. Annem o oyuncağı almak için
para biriktirmem gerektiğini söyledi. O yüzden bayramı sabırsızlıkla bekliyordum. Çünkü bayramda
büyükler, küçüklere mutlaka harçlık verirlerdi.

Bayram sabahı erkenden uyandım. Önce uyanmış olan annemle, babamla ve dedemle bayramlaştım.
Sonra ise bizimle aynı apartmanda oturan amcam, halam, dayım ve eniştemle bayramlaştım.

Eve döner dönmez topladığım harçlıkları saydım. Oyuncak için toplamam gereken paranın sadece
yarısını toplamıştım. Çok üzüldüm.

Ada hâlâ uyuyordu. Annem ise bayram kahvaltısı hazırlıyordu. Ada’nın gözlüklerini görünce aklıma
bir fikir geldi. Ada’nın gözlüğünü takmaya karar verdim. Sonra da Ada gibi davranarak herkesle
— Bügün çok güzel bir gün. Neden üzgünsün? diye
tekrar bayramlaştım. Ada’nın harçlıklarını da kumbarama koydum. Tüm aile ile birlikte bayram
sordum.
kahvaltısı yapmak için masa başında toplandık.
— Yeni bir boya seti almak istedim ama kimse bana
— Bügün çok güzel bir gün. Neden üzgünsün? diye
harçlık vermedi. dedi.
sordum. Annem herkesin en sevdiği kahvaltılıkları hazırlamıştı. Çok neşeli bir gündü. Herkes bayramlaştı
Onu üzgün görünce çok utandım. Ona gerçeği nasıl
ve büyüklerin elleri öpüldü. Kuzenlerim harçlıklarını aldı. Büyükler, harçlıklarla ne yapacağımızı
— Yeni bir boya seti almak istedim ama kimse bana
sorduklarında Ada’nın çok üzgün olduğunu gördüm.
harçlık vermedi. dedi. söyleyeceğimi bilmiyordum. Kumbaramdan kendi
parasını verdim:
Onu üzgün görünce çok utandım. Ona gerçeği nasıl
“Bugün çok güzel bir gün. Neden üzgünsün?” diye sordum.
— Bunu alabilirsin kardeşim. dedim
söyleyeceğimi bilmiyordum. Kumbaramdan kendi
“Yeni bir boya seti almak istedim ama kimse bana harçlık vermedi” dedi.
parasını verdim:
— Bunu alabilirsin kardeşim. dedim
Onu üzgün görünce çok utandım. Ona gerçeği nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum. Kumbaramdan ona
ait olan parayı verdim.

“Bunu alabilirsin kardeşim” dedim.
“Çok iyisin ama ben bunu alamam bu senin hakkın” dedi.

Bunun üzerinde daha çok utandım ve gerçeği söyledim. Ada önce şaşırdı.
Sonra da gülmeye başladı. Ondan çok özür diledim. Bu arada annem
kapıda bizi dinliyordu. İçeriye girdi ve ikimize sarıldı. Yanlış yaptığımı ifade
etti ama sonradan bunu düzelttiğim için beni tebrik etti. Ve bayramdan
sonra istediklerimizi alabileceğimizi söyledi. Çok sevindik. İyi ki ailem var
iyi ki bayram var. Hayırlı bayramlar.
Joud KHERIGI
6